Onder de huid

Verhalen die onder de huid gaan. Over ziekte, herstel en revalidatie — de zware dagen, de lichte momenten en de onverwachte verwondering onderweg.

Putje moet schoon – een ode aan Rita

Er zijn zinnen die alles samenvatten. Bij ons thuis was dat: “Putje moet schoon.” Mijn vader zei het alsof hij de wereld redde. Tien dagen chemo en mijn haar gaf zich over. Plukken vielen, slierten gleden richting afvoer. Hij stond in de deuropening, keek niet naar mij maar naar het putje. “Putje moet schoon,” zei hij. Hij zei het niet één keer, maar steeds opnieuw, alsof herhalen hielp. Alsof het schoonhouden van leidingen iets recht kon zetten dat niet meer te redden viel.

Onder de huid

Tamaar Toth Varju

20 okt3 minuten om te lezen

As dajje kanker heb – verhalen uit infusenland

In zaal 2 van infusenland ontmoet ik de panterdame uit Zuilen, met haar kopertint, krullen en luidruchtige moed. Tussen chemo’s, wenkbrauwen en gouden sieraden laat ze zien dat iedereen anders omgaat met ziekte en verlies. Een verhaal over overleven, absurditeit en verbondenheid.

Onder de huid

Tamaar Toth Varju

3 sep3 minuten om te lezen