Hoe verwondering vmbo-leerlingen eigenaar maakt van kunst en leren

Wat gebeurt er als je leerlingen niet vraagt om ‘kunst te begrijpen’, maar om zich te verwonderen?

Het wonder van verwondering is het resultaat van mijn masteronderzoek aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU), waarin ik onderzocht hoe verwondering als denkstrategie kan bijdragen aan betekenisvol leren in musea – specifiek voor vmbo-leerlingen van 12 tot 16 jaar. Dit praktijkgericht onderzoek mondde uit in een manifest voor musea waarin verwondering, eigenaarschap en persoonlijke betrokkenheid centraal staan. De conclusie? Verwondering maakt leren actiever, inclusiever en diepgaander.

Een van de instellingen die mijn onderzoek direct heeft ingezet, is Museum Catharijneconvent. Het museum ontwikkelt momenteel een nieuwe vaste collectiepresentatie, met het onderwijs als primaire doelgroep. In dat proces wordt nauw samengewerkt met leerlingen, docenten en experts uit verschillende disciplines. Vanuit mijn rol als adviseur en visieontwikkelaar lever ik inhoudelijke bijdragen op het snijvlak van kunsteducatie, burgerschap en leerlingbetrokkenheid.

Het museum omarmt verwondering expliciet als leerstrategie en plaatst dit, samen met de drieslag van Gert Biesta, de Canon van Nederland en actuele curriculumdoelen, in het hart van het publieksplan. Mijn onderzoek onderstreept dat verwondering niet alleen het kijken verdiept, maar ook leidt tot meer zelfstandigheid, verbeeldingskracht en nieuwsgierigheid – precies de kwaliteiten die het museum de komende generaties wil meegeven.

Samen met leerlingen van X11 in Utrecht ontwikkelden we nieuwe vormen van kijken en maken: van installaties tot museumontwerpen. Hun stem en perspectief vormen een onmisbare pijler in het herontwerpen van een museum dat werkt – juist voor jongeren die zich vaak niet vanzelf thuis voelen in culturele instellingen.

​

Meer weten? Neem contact op voor een lezing, workshop of samenwerking!

​

​