Een oproep die iedereen kent: “Aan tafel!”. Een stem die door de straat galmt, door generaties heen. Je hebt een plek. Je hoort erbij. 

​

In de ruimtelijke installatie Aan Tafel zet kunstenaar Tamaar Tóth Varjú een tafereel neer dat doet denken aan een klassiek schilderij. Een lange tafel, rijk gedekt, vol verwijzingen naar traditie, ritueel en samenzijn. Maar er wringt iets. Een stoel staat net iets te ver naar achteren. Een jas ligt achteloos over een leuning. Een bord ontbreekt. Iemand is opgestaan. Rond de tafel zitten figuren, gekleed in ontwerpen uit de collectie Swansong — kledingstukken als laatste eerbetoon, persoonlijk en poëtisch. De bezoeker liep letterlijk het werk binnen en werd onderdeel van het tableau vivant. De plaats bij het lege bordje kon worden ingenomen, waardoor de installatie een interactief karakter kreeg. Achter de ogenschijnlijke overvloed schuilt een gelaagd spel van aanwezigheid en afwezigheid, van gewoontes en keuzes.